Anders dan in de private sector hebben wij in het onderwijs de opdracht van de maatschappij gekregen om met maatschappelijk geld publieke waarde te creëren (Mark Moore, Creating Public Value).
Waarde geeft aan de ene kant aan wat de opbrengst van een object of dienst is, uit te drukken in een getal. Bijvoorbeeld de financiële waarde van een huis. Aan de andere kant geeft waarde ook betekenis: naast de financiële waarde van een huis kan een huis ook emotionele waarde hebben voor de bewoner, die niet in geld is uit te drukken.
We voelen in de verantwoording (aan inspectie, bestuur, MR) de druk om de waarde van het onderwijs dat we geven vooral te laten zien in opbrengsten. Dashboards met getallen, referentiewaarden, vragenlijsten: zodra het in cijfers kan worden omgezet, kan het met elkaar worden vergeleken en wordt er waarde aan gehecht.
Maar… hoe zit het met de betekenis? Hoe brengen we die waarde in beeld? In een KwaliteitsBalans staat bij ‘Oudertevredenheid’ onderstaande input:
‘Zomaar’ een kaartje, midden in coronatijd gestuurd. Inmiddels al lang van het prikbord gehaald, maar wél bewaard in de KwaliteitsBalans. Omdat het betekenis geeft. Deze school neemt ook tevredenheidsonderzoeken af, die worden ook in de KwaliteitsBalans gezet. En sámen geeft dat zicht op de publieke waarde die wordt gecreëerd: opbrengst én betekenis.
